Noord-Frankrijk

Geert: 5 juli, Op camping a la Ferme bij een cheverie in Neuvilly

hallo lezers,

5 juli en alles is ok; We lopen nu al een dikke week door Noord-Fankrijk en het is beslist niet saai. Het is wel zo dat ook hier op de grande randonné niemand anders loopt, althans wij zijn nog geen enkele andere wandelaar tegengekomen, Op de santiago-route langs de Maas en de weg naar Vezelay schijnt het wel druk te zijn. maar ik heb deze route gekozen omdat ik met de ezel niet door Luik, Namen en Reims wou lopen. De helft van onze 4 maanden lopen zit er nu op, 750 km gedaan , ik op 2, Frits op 4 benen; Ik ga ervan uit dat de komende 2 maanden dan ook goed zullen gaan. Rustig door blijven lopen, niet te grote afstanden per dag en goede weitjes vinden voor Frits, dat is onze formule.

Hier eerst de feiten van de afgelopen 10 dagen:

dinsdag 26 juni Corbion, 12 km, laatste stadje in Belgie, gekampeerd bij een koeienboer

woensdag 27, 16 km, bij een boer met een rommeltje in Floing

donderdag 28, 11 km, Chaumont, Sedan door, gekampeerd bij gepensioneerde boeren, hele aardige mensen

vrijdag 29, 14 km, Chemery sur Bar, gekampeerd bij een koeienboer, duurde even voor ik een plek had

zaterdag 30 juni, 15 km, schapenwei van de burgemeester in Oches, dorp met 48 mensen

zondag 1 juli, 15 km, wei van de broer van de burgemeester in Briquenay

maandag 2 juli, 9 km, camping municipal, Grandpre

dinsdag 3 juli, 12 km, weitje in Chatel Chehery, kamperen op grond die helemaal schuin ligt

woensdag 4, 14 km, camping Varennes en Argonne,

donderdag 5, 10 km, camping a la ferme, geitenbedrijf

Hier in Noord Frankrijk vind ik het gemakkelijker lopen dan in de Belgische Ardennen, de hellingen zijn minder steil; de paden droger en beter. Ik vind lopen door het boerenland leuker dan door bos; de bostrajecten zijn hier best lang, soms 10 – 12 km zonder huis of dorp; Bij zo,n lang bostraject voel ik me opgesloten , want ik kan me niet orienteren op uitzichten; En het gaat dus alsmaar door dat bos. In het begin van Frankrijk moest ik even wennen aan het nieuwe routeboekje, met ander kaartbeeld en net een andere manier van markeringen langs de route, daarom liep ik de tweede dag goed fout, en moesten we 2 km terug over een asfaltweg en die was echt glad vanwege de regen, Frits had een tergend langzaam tempo. Bovendien was er onweer die dag en ook dan krijg ik de ezel niet goed vooruit; Dat levert wel eens frustraties op, als ik Frits niet vooruit krijg, een soort symbool voor dingen in mijn leven die niet lopen zoals ik dat wil…….Maar 2oo kg beest wint het echt van mij en dan moet ik me overgeven aan zijn pas, ook al is die voor mijn gevoel dan 1 km per uur.

Het lukt dus altijd om een slaapplaats voor ons beiden te vinden; Af en toe een camping en dat is luxe, want dan kan ik douchen en de afwas doen met warm water en vind of krijg ik een stoel. Meestal vinden we ergens in een dorp een weitje. Heel gebruikelijk is dat de mensen je naar de burgemeester sturen; dat is in een klein dorp meestal de grootste boer en die heeft zelf wel een stukje grond of weet iemand; In zo;n weitje maak ik met touw een privé stukje voor mezelf want Frits gaat spelen met de tent en met alle spullen, hij weet ook in welke tas wortels en appels zitten, daarom moet ik het afschermen voor hem; als de wei heel groot is, zet ik een stukje wei af voor hem en ga ik daar net buiten staan; Frits blijft me voortdurend in de gaten houden;

Soms komen de eigenaren van de grond vragen of ik wat nodig heb en brengen ze me wat lekkers of een paar eitjes van hun kippen. Soms is het ook heel basaal en doe ik het met de spullen uit mijn tassen en heb ik in de wei alleen een paar emmers water. Frits wil geen oud water waar eerder pony;s of koeien uit gedronken hebben, dan moet ik vragen om vers water. Als ik boodschappen wil doen, moet ik Frits ergens aan een paal binden bij de supermarkt, dan gaat ie staan balken, inmiddels weet hij wel dat ik ook altijd wortels voor hem koop;

Nu de laatste 3 dagen is het warm, dan draaien we tropenrooster en lopen we al om 8 uur, dan hebben we ook rond 2 uur in de middag alweer een nieuw plekje gevonden; op deze manier hebben we geen hele dagen rust nodig waarbij we dan helemaal niet lopen, want er is voldoende tijd voor rust als we al zo vroeg aankomen; Mensen leven hier in noord Frankrijk heel sober en veel op zichzelf, ze hebben me nog niet uitgenodigd om te komen eten; Zo,n beeld had ik wel van Frankrijk, hele families die samen gezellig samen buiten eten en waar er dan makkelijk eentje mee kan eten; maar dat beeld past meer bij Bourgondie en bij heel mooi weer;Echte grote spannende avonturen heb ik niet meegemaakt de laatste dagen; De grens oversteken bleek te bestaan uit een rivier oversteken en die was best lastig want er lagen enorme balken in van gekapte dennen, na een flinke strijd lukte het om Frits erdoorheen te loodsen; ook is het spannend als ik de route niet goed kan vinden, dan moet ik soms stukjes terug of heen en weer om te zoeken, Frits snapt dat niet zo goed, maar gaat wel steeds mee als ik heen en weer loop te zoeken; een ander probleem dat ik tegenkwam was gesmolten chocolade in mijn rugzak, tja, bij mooi weer kan ik dus geen chocola kopen, en toen het ineens mooi weer werd moest ik op een ochtend een hele grote reep wegwerken omdat die erg zacht was en ik geen tweede rugzak met chocoladefondue wilde;

In dit gebied zijn veel oorlogsmonumenten en kerkhoven, vooral van de eerste wereldoorlog; dat vind ik niet fijn van sfeer en ik begrijp ook niet dat men daar touristische attracties van maakt; Attracties trouwens waar niemand op af komt, ik zie er geen enkele auto op de parkeerplaatsen; Gisteren kwam ik ineens wel Nederlanders tegen die een rondje deden om zo;n kerkhof, wel leuk om even een praatje te maken; Wij waren net teruggekeerd naar de grote route forestiere want het kleine paadje van de GR ging zeer steil naar een beekje naar beneden en daar had Frits geen zin in; Gisteren hadden we ook een ingestorte brug en moesten we door een riviertje. In Nederland ervoer ik Frits niet zo als koppig, hier wel, nieuwe en lastige situaties moet hij heel lang bestuderen en bekijken en erover dromen voordat ie het aandurft; het stelt mijn geduld op de proef; als teruggaan echt geen optie is, lukt het uiteindelijk wel dat hij meegaat; Vandaag had ik genoeg van eenzame dagetappes in het bos en ben ik via de kaart en via veldweggetjes gegaan, heerlijk om weer uitzicht te hebben; bij een eenzaam huis kreeg ik stokbrood, kaas, mineraalwater en een tomaat en Frits een emmer water en gras, dat zijn leuke dingen die zo’n tocht de moeite waard maken;

Het regent nu enorm. Ik kwam hier vanmiddag op de camping bij het geitenbedrijf aan en ik was de enige gast, inmiddels zijn er nog een Nederlands stel met een auto gekomen en een Duits gezin met een kampeerbus; dat is gezelliger; Frits had eerst de oude ponywei gekregen, maar hij at daar niets, de pony,s hadden al het lekkere gras opgegeten en alleen brandnetels en boterbloemen laten staan; dus ik ben gaan vragen om een andere wei, vind ik best lastig zulke dingen vragen, echter het is gelukt, op zijn nieuwe plekje ging hij meteen lekker grazen.

8 juli: Het mooie weer is alweer omgeslagen. Na een omzwerving in alweer een groot bos waar het moeilijk was de weg te vinden, en een boerderij, blijft Margo nu twee nachten in een Gite in Evres. Ze wist al dat daar ook ezels waren, en Frits loopt lekker met zijn soortgenoten bij te kletsen in de wei. En ze kan zelf ook even bijtanken, terwijl het weer onstuimig is. berichtje van Henk

11 juli. Gezellige wandelaars ontmoet die routes markeren, bivak in Aulnois en Parthois.

12 juli. Margo heeft een fietspad langs een kanaaltje ontdekt, en dat is nu wel eens makkelijker en gezelliger dan omzwervingen door eenzame bossen. Bootjes, fietsers, af en toe leuke vogels, misschien wel een arend, en heerlijke groen bermen voor Frits. Margo en Frits kamperen nu bij een bootje langs het kanaal, 8 km ten zuiden van Bar-le-Duc. Het is langs dit kanaal 120 km naar Langres, langs de GR zou het 200 zijn. Nu moet het weer nog goed worden. bericht van Henk

hallo lezers in Nederland of elders,

Gisteren was het nationale feestdag in Frankrijk; behalve wat losse flodders vuurwerk hebben we daar niets van gemerkt; In het stadje waar ik nu ben hadden ze de festiviteiten afgelast vanwege het slechte weer; We zijn nu in het stadje Froncels langs de Marne. Sinds enkele dagen lopen we geen grande randonnee meer, maar lopen we langs het kanaal: in Bar le Duc heb ik van wandelaars de tip gekregen om de kanaalroute te nemen; Er loopt een fietspad langs het hele kanaal vanaf 15 km na Bar le Duc tot aan Langres; Dit is een welkome afwisseling op de eenzame GR, en de lange bosetappes; deze route is bovendien een dikke 100 km korter. Op het fietspad mogen geen motors, auto:s komen; dat is rustig; Het is ook verboden voor ruiters, dat vind ik altijd lastig wat ik dan moet doen, maar ik heb geen paard en zit er niet op. Dus maar hopen dat er niet gecontroleerd wordt en dat mensen niet moeilijk doen; Tot nu toe in ieder geval niet; het loopt gemakkelijk langs het kanaal; steeds is goed aangegeven hoeveel kilometer het nog is naar het volgende dorp, dus ik kan steeds beslissen of we nog wel of niet een stuk verder gaan en ik hoef niet te zoeken; Hier halen we meer dan 15 km per dag; Om de paar kilometer komen we langs een sluisje, de sluizen zijn genummerd; Nu zijn we bij sluis 36 en het loopt af tot sluis 1, ik weet niet bij welk nummer we begonnen zijn want aan het begin had ik de nummering nog niet ontdekt. De sluizen zijn zo ongeveer om de 2 KM; het is mooi langs het kanaal en toch ook wel afwisselend; de afwisseling bestaat nu uit steeds andere uitzichten, af en toe een fietser, en of we links of rechts van het kanaal lopen; de weg die we lopen was vroeger voor de trekpaarden van de boten;

Maandag 9 juli, Loupy sur chee, 18 km, gekampeerd bij de volkstuinen

dinsdag 10 juli, Bar le Duc, 11 km, gekampeerd in de tuin van de wandelaars Anne en Denis,

woensdag 11 Juli, 18 km, Aulnois en Perthois, bij een boer,

donderdag 12 juli, 18 km, eerste dag kanaal, gekampeerd bij een boothalte

vrijdag 13 juli, 16 km, tweede dag kanaal; gekampeerd bij sluishuisje 45, Joinville

Zaterdag 14 juli, 20 KM, Fronces, overnachten in een paardenwei, sluis 36

In Bar le Duc had ik een heel gezellige overnachting bij Anne en Denis; Zijn al meerdere malen naar Santiago gelopen. ze wonen in de stad maar hebben een heel grote tuin met veel gras met daarop een huisje 2 km buiten de stad: Daar mocht ik vertoeven met Frits, ze kwamen ook met eten en we hebben samen gegeten, al mijn kleren konden in de wasmachine, met de auto naar de supermarkt voor eten en gasbusjes, super de luxe allemaal; De dag erna heeft Anne me door de stad gegidst; Van hen kwam ook de tip om de kanaalroute te nemen; leuk om zulke mensen te ontmoeten want ze begrijpen waar ik mee bezig ben omdat ze het zelf ook hebben gedaan; Ze kregen meteen zin om zelf ook weer op pad te gaan;

De ontmoetingen maken de reis bijzonder; In Bayard waren engelsen met een lieflijk bootje, ze boden me natuurlijk engelse thee aan, wat ik als theeleut natuurlijk niet afsloeg; Leuke manier ook van reizen, zo;n boot, zij hebben een snelheid van 7 Km per uur, en elke sluis neemt een kwartier tijd in beslag; het benadert mijn ezeltempo;

Bij sluis 45 was een hele lieve familie, moeder woont bij de sluis, vanwege 14 juli waren alle 10 kinderen daar, ik had geen moment rust en werd overladen met lekkers en kado.s; Het waren heel eenvoudige mensen, thuis zou ik geen contact hebben met zo;n familie; Helaas heb ik kunstige kleurige haakwerkjes en pakjes kippensoep in een poebel (prullenbak) gedeponeerd, Want dat is alleen maar gewicht; in Aulnois werd het eten me bezorgd bij de tent; Ze hadden me thuis uitgenodigd, maar ik wilde Frits niet alleen achterlaten in een vreemd weiland; Ik at een soort van worstenbroodje, maar dat moet ik niet meer doen, ik ben niet gewend vlees te eten, en wilde het gegeven kado accepteren, echter mijn maag vond dat minder en het vlees kwam weer terug uit mijn maag;

Waar ik nu ben, in dat plaatsje is ook een camping, prima camping met mooie geschoren grasveldjes tussen heggetjes; totaal niet geschikt voor Frits, dus ik ging zoeken naar een andere plek: Ik ging wachten in het dorp tot er iemand langs kwam die ik kon aanspreken; en zo vond ik dit weiland; Bij de eigenaar van het paard dat er normaal altijd staat zit ik nu te computeren: het paard is momenteel elders omdat het gras moest herstellen, 2 dagen ezel is geen probleem; ze vinden het leuk mijn verhalen te horen en te vertellen over hun eigen reizen met paard; Dit plekje is ook veel mooier dan zo;n veldje op de camping, ik vergeet steeds me te beseffen op wat voor prachtige plekjes ik allemaal kampeer; straks thuis ga ik me dat pas echt realiseren, nu is het zo gewoon:

De tijd gaat hard, ik wil nog gaan genieten van mooi weer en daarom is het fijn dat we nu hard opschieten richting zuiden; De hoeven van Frits houden zich heel goed; alle spullen slijten enorm, maar houden het toch nog wel even uit, ben benieuwd hoe ver we gaan komen uiteindelijk, ik vermoed ongeveer le Puy en Velay, maar voorlopig wil ik dat niet weten, want dan is dit feest afgelopen;