Ezeltrektocht Vechtdal 2020 Verslag

Het was spannend. Een week voordat de trektocht zou beginnen had ik slechts één deelneemster. Ik mailde haar dat het niet door zou gaan tenzij er nog een paar mensen bij zouden komen. En dat gebeurde, op het laatste moment, drie dagen voor vertrek meldde zich nummer 2 en 1,5 dag voor vertrek meldde zich nummer 3. Leuk! Maar ik moest wel ineens alles regelen op korte termijn. Dat is gelukt. Vanwege de huidige omstandigheden moest één geplande camping vervangen worden, want het sanitair bleek niet open. Dat is niet zo handig. Gelukkig zijn er bij Dalfsen en Vilsteren veel campings, dus ik had snel een goed alternatief gevonden. Op zaterdag had ik heel de dag nodig voor het kopen van de nodige spullen, eten en het in orde maken en controleren van de pakzadels, tassen en andere noodzakelijkheden.

We vertrokken op zondag, nadat we eerst ruim tijd nodig hadden voor het opladen van alle bagage. De dames hadden goed ingepakt: ieder had een bescheiden rugzak met eigen kleding en eigen spullen. Alle tentjes, matjes, slaapzakken, kookspullen, ezelspullen, een extra tarp als groepstent en voedsel voor 2 dagen kon allemaal op de twee grote ezels. Ze waren wel behoorlijk vol bepakt, maar beslist niet overladen. Enkele dingen zoals een stoeltje en extra matjes moesten thuis blijven, zo’n tocht is echt heel sober en basaal. ” Uit je comfortzone”. Ik weet nu ook wat een pop-up-tentje is. Zo’n groot uitklapgeval. Dat lukt niet op een ezel. Gelukkig had ik zelf nog een reserve-tent. Geleerd dat ik volgend jaar aan de deelnemers vooraf een foto moet vragen van hun kampeerspullen. Dat zijn van die kleine dingen die toch heel belangrijk zijn.

De eerste dag gingen we slechts tot Het Hofje van Hoog-Zuthem, maar ongeveer 7 km, en mooi langs de IJssel met daarna een klein stukje door een nieuwbouwwijk om vlak achter Zwolle uit te komen. Rosemunde had wat moeite met ineens zoveel bagage en waarschijnlijk ook met haar hoeven die net bekapt waren, ze liep wat stram en moeizaam, alsof ze op nieuwe schoenen liep, die nog niet lekker zaten. Een beetje zorgelijk was het, de dag erna toen we op zandwegen waren kreeg ze ineens haar wandellust weer terug. Gelukkig maar.

De tweede dag vertrokken we wat laat, best een klus om weer alles op de ezels te krijgen. Op een open vlakte kregen we een enorme regenbui op ons hoofd. Ezels willen dan niet meer lopen, dus dan sta je daar te staan in een plensbui. Die regen bleek een vaste companjon te zijn die hele week, we hebben best wel slecht weer gehad.

ezeltrektocht Vechtdal, veel regen deze week

De etappe Hoog-Zuthem, via Laag-Zuthem, landgoed Den Alerdinck, Het Overijssels Kanaal, langs de horeca de Witte Gans, langs het Vilsterse Veld was een hele mooie en heel gevarieerd. Moe en voldaan kwamen we aan bij camping het maisveld, alwaar we een leuk plekje kregen langs mini-koeien en met uitzicht op de ondergaande zon. Het was tentjes opzetten, koken en vroeg de slaapzak in.

Dag 3 ging de route via het Vilsterse veld, een open gebied bij Dalmsholte en dan via een sluiproute achter een boerderij langs via de oostkant de Lemelerberg op. Helaas kregen we weer regen bovenop de berg, dus geen uitzicht en regenjassen aan, ook voor de ezels. S’nachts werd het nog erger met de regen en sóchtends konden we pas om 12 uur vertrekken. Buienradar had droog weer voorspeld, dat werd het helaas niet. De hele dag bleef het nat, ook lunchen in de regen. Wel weer een mooie route, de berg af en via Archem, over de Regge. Ik had een stukje nieuwe route gegokt en wilde lopen op de kaart, maar er bleek een onmogelijk bruggetje in te zitten en ook nog overstapjes over omheining in weides. Dat is het echte werk voor ezelwandelaars: soms heb je obstakels en moet je terug. De dames vattten het gelukkig sportief op.

We kwamen doornat op de camping in Den Ham aan met op de ezels ingepakte natte tentjes. Die zouden niet droog worden in de regen. De campingeigenaar had een mooie oplossing waar we heel blij mee waren. We mochten met zijn vieren in een safaritent met echte bedden. Alle natte spullen konden we uithangen in een grote schuur. Heerlijk geslapen en droog vertrokken op dag 5.

ezeltrektocht Margometezel

ezeltrektocht Vechtdal

Het Eerder achterbroek is super mooi. Daar mochten we de volgende dag door heen trekken, met mooi weer. Dat is genieten. Er waren ineens ook veel meer fietsers onderweg die ons allemaal goedlachs toejuichten. De route vandaag ging super mooi verder, door de bossen bij Ommen en over de Bulten bij Beerze. Een super druk kruispunt daarna bij Marienberg was even lastig met de karavaan, daarna kregen we een rustiger route de Vecht over. Volgende pleisterplaats was Diffelen.

De dag erop volgden we een stukje Pieterpad aan de noordkant van de Vecht, langs Hoogegraven en langs het Junner Koeland. Tot daar hadden we redelijk weer. Ik ging boodschappen doen, de dames hadden rust en pasten op de ezels. Ineens brak onweer uit en we moesten schuilen onder de luifels van een restaurant. We konden verder, maar het was wel op het randje. Met ezels door onweer is geen goed plan. We moesten weer schuilen in Varssen. Precies op het goede moment konden we een kapschuur in duiken met zijn allen. Van de boerin kregen we een kan gekookt water zodat we een bouillonsoepje konden nemen, het was inmiddels na zessen. De bui trok over, we konden verder en kwamen heel laat aan op de camping. Ik had de dames frietjes beloofd, maar helaas, de frietuur was net 10 minuten dicht. Gelukkig hadden we nog wel voldoende brood met heerlijk beleg. En niemand werd hier sjagrijnig van. Een compliment voor deze groep.

Storm, de volgende dag. Ja, we hebben echt een challenge gehad met alle soorten weer. Tijdens de lunch waaiede zelfs het beleg van onze boterham. Ravel had een baal-dag, namelijk geen zin in lopen. We hebben heel wat kracht moeten gebruiken om hem steeds op gang te krijgen. Het kan zijn dat hij het niet meer vertrouwde vanwege het onweer gisteren. Dat heb ik eerder meegemaakt met hem. Toch zijn we weer met z’n allen – en jawel vandaag droog- op de laatste camping aangekomen. Super fijne plek, hele mooie omgeving en we mochten sávonds een vuurtje stoken. Dat was een gezellige afsluiting van deze reis.

De laatste etappe hadden we weer volle bakken regen. De aandacht ging voornamelijk naar het lopen. Van de omgeving zagen we niet zoveel door die regen. We zijn gezond en wel aangekomen met z’n allen. Jammer dat we zo’n pech hadden met al die nattigheid. Toch was het een geslaagde tocht. De dames hebben veel geleerd over de ezel, hoe je met ze om moet gaan.

Volgend jaar komt de trektocht weer in de laatste week van augustus. Ik bestel mooi weer.

ezeltrektocht Vechtdal
ezeltrektocht Vechtdal
ezeltrektocht Vechtdal, Klaar voor vertrek op dag 1

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *