Het goede leven

5 juli 2017, Beste lezers,

Wij groeten jullie nu vanuit Brume en ook vanuit Spineu  (dag later) en ook vanuit Vielsalm ( weer een dag later).

Waar ik nu zit is een grasland waar het gras heel hoog staat, dus Ravel heeft het hier naar de zin. De boer heeft speciaal voor mij met een cyclomaaier een stukje gemaaid, zodat ik mijn tentje goed kon neerzetten en niet steeds door heel hoog gras hoef te lopen. Hij maakte grapjes: ‘’c ést votre hotel.’’ Un hotel tres bon.  Ik heb alles bij me en heb alleen een paar emmers water nodig en die kon ik ook wel krijgen bij de boer. Brume is een gehucht waar ongeveer 40 mensen wonen, dat vertelde mijn huidige overbuurvrouw, ze kwam even kletsen en haar kinderen kwamen Ravel knuffelen. Gisteren liep ik langs de electriciteitscentrale van Coo, die maakt een nare bromtoon en Ravel wilde er aanvankelijk ook niet langs, maar na enige aansporing lukte dat toch. Ik was ook bang dat ik niet goed zou slapen, want ook hier hoor je die zoemtoon, maar gelukkig ging het niet de hele nacht door en ook nu (half 9 in de ochtend)  is het heerlijk stil. Ik heb net ontbeten met thee en geitenyoghurt (nog uit Nederland) met muesli. Straks, na 3 km lopen komen we in Trois Ponts en daar ga ik even boodschappen doen en ergens Wifi zoeken om dit bericht te kunnen verzenden.

Zaterdag zijn we door Harm naar Remouchamps gebracht. Dat ging voorspoedig. Die middag ging ik niet meer lopen en we zaten daar in de echte Ardense regen. Ook de eerste wandeldag was niet geheel droog. Het begon met een klim van 20% en dan merk ik meteen dat ik een Pyreneese ezel heb, Ravel kan sneller een berg op dan ik. Het was meteen fantastisch mooi. Langs de Ninglingspo ( riviertje) was het soms te smal voor ons, er ging ook een pad bovenover. We moesten ook een stuk omlopen omdat de GR over een te nauw pad ging, dat was even zoeken en we werden daar aangemoedigd door een club Nederlandse hardlopers die we voor de tweede maal tegenkwamen vandaag. Om drie uur waren we in een gehucht met goede kampeermogelijkheden, toch besloot ik nog een stukje te doen, te vroeg vond ik. We zijn helemaal nat geregend boven op het veen en kwamen doornat in Monthouet aan. In het begin van het dorpje zag ik 2 mooie Poitou-ezels met veulens in een weide en ik besloot te gaan zoeken naar de eigenaren. Dat moeten toffe mensen zijn, dacht ik. En het waren toffe mensen: van Celine en Kris mocht ik Ravel in de kudde zetten en mijn tentje ernaast zetten. Kris is een Vlaming, probeert zo veel mogelijk zelfvoorzienend te leven en heeft me de oren van het hoofd gekletst, zijn hele levensverhaal en ook zijn visie over het Goddelijke. Dat gebeurt vaker als ik zo op pad ben, aan een toevallige passant kun je open en eerlijk alles vertellen, die heeft nog geen mening over jou en hij voelde natuurlijk goed dat ik dat allemaal wel begreep. Celine heeft pasta gekookt met tofu, pastinaak en wortel, zoiets is helemaal mijn kostje. Gisteren is Kris ook nog een stuk met me meegelopen met zijn eenjarige paard.

We hadden nog even paniek gisteren, want Ravel wordt bang als koeien mee gaan rennen. We moesten door een smalle doorgang tussen 2 weilanden door, aan beide kanten prikkeldraad. Ravel rende, ik viel en stond weer op en kon Ravel weer pakken. Later werd het echt te smal, ik vond echter twee openingen in een weiland zonder koeien en daar konden we door. Moest wel tweemaal een lastige prikkeldraadpoort open maken en weer sluiten. De spijker waarmee één hekje dichtzat verdween in het gras, dus sorry kasteelheer – het was een bij een kasteel – uw spijker is nu vervangen door een touwtje.

Zometeen dus naar Trois Ponts en dan gaat de route verder richting Vielsalm waar we 2 dagen over gaan doen.

En het is niet gelukt in Trois Ponts met de wifi. Het is zo’n dorp of stadje met een grote weg er doorheen. Aan die weg lagen wel cafeetjes, maar allemaal in een betonnen omgeving. Niet geschikt als wachtplaats voor een ezel. Ik herinner me van 2012 toen ik met ezel Frits in Trois Ponts was, dat ik toen ook zo snel mogelijk wilde doorlopen. Ik heb dus nu alleen even wat boodschappen gedaan en we zijn verder gegaan. Mooie klimroute door het bos, wat doet Ravel dat fantastisch, in een heerlijk wandeltempo. En weer een hele mooie overnachtingsplek gevonden op het terrein van een Engelsman die hier is neergestreken. Met de paaltjes een mooi weitje gemaakt en ik kan elke keer van zitplek veranderen om steeds van een ander uitzicht te genieten. Het is warm en dat betekent heel veel last van vliegen voor Ravel. Hier in het weitje kan hij naar hartelust rollen om voor even verlost te worden van die klierkoppen. Straks mag ik even douchen in het huis. De engel (sman) is weg en heeft de deur opengelaten, hier in Spineu kan dat.

En vandaag zijn we naar Vielsalm gelopen, gewoon lekker gewandeld en gelukkig vroeg kunnen stoppen want het is heet. We hebben nu een plekje op de camping. Ik ben er gewoon naar toe gelopen, dat werkt altijd het beste. Voor een uitzondering stond de eerst strenge campingbazin wel open. Ze kwam net vragen of ik iets bij me heb om de kaka op te ruimen, ja dat heb ik en natuurlijk doe ik dat ook.  Een aardige jongeman heeft zojuist een uurtje ezeloppas gedaan, want ik moest het stadje in op strooptocht naar blikjes gas en die heb ik gevonden, als het goed is kunnen we tot Vianden met het gas toe.  tot een volgend bericht.