24 augustus 2017
We zijn terug van de trektocht door Belgie en Luxemburg. En ik loop nog steeds. Al een tijdje bewandel ik nu volledig mijn eigen pad en eerlijk gezegd: ik weet helemaal niet waar het heen gaat……..
Als ik onderweg ben met mijn ezel, als ik een langere tijd ga lopen, dan kies ik een route volgens een lange afstandspad uit een wandelboekje. Zo maar gaan lopen, doelloos, vind ik heel vermoeiend. Dan moet ik namelijk op elk kruispunt en bij elke splitsing van wegen een keuze maken. Dan kan ik natuurlijk steeds het weggetje kiezen dat er het mooist uitziet, echter dat kan doorlopen, maar ook doodlopen. Dagafstanden zijn nooit prestatiegericht voor mij. Als we tijdens een trektocht genoeg gelopen hebben, zoeken we een plekje in een wei in een dorp en soms op een camping. Of ik een bepaalde fysieke plaats bereik op het einde van de tocht, is alleen van belang voor praktische afspraken als ik weer wordt opgehaald of als ik een rondje loop en weer terug wil naar de stal van de ezels. Het gaat echt om het onderweg zijn, om het wandelen samen met mijn ezel, het genieten van de mooie omgeving, de mensen die meegaan en die ik onderweg tegenkom.
Met ondernemen is dat ook zo. Het gaat me helemaal niet om een eindresultaat, zeker niet om een bepaalde financiele omzet per jaar. Het gaat me wel om het delen van mijn passie en ik geniet natuurlijk zeer als ik anderen zie opfleuren van een wandeling met ezels. Ja, het zou ontzettend fijn zijn als ik geen aanvullende uitkering meer nodig heb. En het is super als ik ruim kan leven op mijn manier, met liefde voor onze mooie planeet en alle levende wezens hier op aarde. Ondernemen op mijn manier is hetzelfde als op weg zijn met mijn ezel: het gaat om het onderweg zijn. Ondernemen zonder eindplannen is misschien een soort van ”vloeken in de kerk”. De adviezen van van hoe je moet ondernemen vliegen me om te ogen en oren via social media. Soms pik ik daar zeker wat wijsheid van mee. Doelen plannen, jaaromzet van te voren inschatten, schema;s maken voor publiciteit, groeistatistieken bijhouden, sorry, maar het voelt hetzelfde als de adviezen van hoe je aan een baan moet komen, iedereen heeft tips en wil een ander vertellen hoe het moet. Ik ben lekker rebels en luister hier ook niet naar.
En waar ik wel naar luister….? En wat vertrouw ik wel? Mijn hart en mijn intuitie. Met de stroom meegaan en soms een poosje stilstaan, net als Ravel.
De dalai lama zei: ” De wereld heeft meer succesvolle mensen niet nodig. De wereld heeft meer vredesstichters, helers, herstellers, verhalenvertellers en liefhebbers van allerlei soorten nodig.”
